Genetica
Al sinds ik vlak na haar geboorte in CAS piepte had ik besloten dat Aoife (Spreek uit: Iefa) Alfredo generatie 2 zou worden - moest er niks uitzonderlijks tussenkomen. Dat gebeurde niet, tenzij ze aan het begin van komende generatie nog zou sterven (wat ik probeer te verhinderen natuurlijk). Toen ik Julian maakte had ik nooit gedacht dat zijn ogen zo'n felle verschijning zouden zijn bij een vrouwelijke sim, maar toch was het zo. Het geen een aangename verassing opleverde. Naast haar vader's ogen heeft ze ook zijn oogkleur, mond en huidskleur. Haar gezichtsvorm, haarkleur en neus heeft ze van Josine.
Een pittige, knappe jongedame om generatie 2 mee te starten dus. Haar broer - een djinn - en zus zijn ook mengelmoezen, maar grote zus Aoife is nu eenmaal nét een tikkeltje knapper.
Een pittige, knappe jongedame om generatie 2 mee te starten dus. Haar broer - een djinn - en zus zijn ook mengelmoezen, maar grote zus Aoife is nu eenmaal nét een tikkeltje knapper.
Ik zorg ervoor dat mijn erfgenaam en de man of vrouw die hem of haar kindjes zou moeten bezorgen een goeie combinatie zijn, op uiterlijk vlak. Toen ik piepte naar mogelijke kinderen van Gabriel en Aoife kwam ik tot de verschrikking dat er erg lelijke eendjes tussen zaten, bijgevolg had ik de goeie combinaties meteen opgeslagen in kant - en - klare - sims waaronder de ideale combinatie: een mannelijke sim met Aoife's ogen en oogkleur en Gabriel's neus en haarkleur. Bleek niet nodig wanneer niet veel later hun tweeling Learco (Vernoemd naar een personage uit de 'Verrezen Wereld' boekenreeks van Licia Troisi) en Louise werd geboren. Learco was exact wat ik wilde: Aoife's ogen en oogkleur, Gabriel's neus en haarkleur. Ook zijn huidskleur is van Gabriel, eveneens zijn mond die ietsje verschilt door zijn bredere kaak. Gezichtsvorm komt van mama Aoife.
Aan minder knappe tweelingzus Louise heb ik wel wat geprutst,
zij was geboren als een kopie van mama met een willekeurige blonde haarkleur.
Doordat Aoife en Gabriel pas trouwden wanneer Louise en Learco al tieners waren hebben ook zij de achternaam Alfredo,
een naam die ik zal proberen te behouden.
Aan minder knappe tweelingzus Louise heb ik wel wat geprutst,
zij was geboren als een kopie van mama met een willekeurige blonde haarkleur.
Doordat Aoife en Gabriel pas trouwden wanneer Louise en Learco al tieners waren hebben ook zij de achternaam Alfredo,
een naam die ik zal proberen te behouden.
And then it's time for generation 4! Mijn persoonlijke record... Met Aneirin, die een naam draagt die ik heb gehoord in de Welsche detective genaamd Hinterland (Ja ik kijk naar detectives ja). Niet de enige erfgenaam van deze generatie, die dubbele erfgenamen heeft. Ook Aneirin's halfzus Dendronephtya (een of ander soort koraal) speelt een zéér belangrijke rol. Zij is echter biologisch gezien geen kind van Learco en bijgevolg ook niet echt interessant wat betreft genen. De jongste telg van de familie, Megen, is een kopie van zijn vader met zijn moeders huidskleur, zijn overgrootvader's Julian pikzwarte haar en willekeurige felblauwe ogen wat een verzinsel is van het spel.
Nu terug naar Aneirin, waarvan ik wel degelijk de hulp van met genen spelen heb moeten inschakelen, tot de perfecte combinatie die hij nu is: een lichtere versie van papa's huidskleur, mama's haar- en oogkleur (zonder de gele puntjes, Acropora's normale haarkleur), mama's neus en oren en papa's gezichtsvorm en ogen. Wel met andere wenkbrauwen, wat hem een totaal andere blik geeft. Zijn mond trok op niks en is plastische chirurgie (wat ik omstreeks deel 12 papa Learco ook cadeau heb gedaan).
Hij is net zoals zijn beide ouders een zeemeersim, met een appelblauwzeegroene-paarse staart.
Nu terug naar Aneirin, waarvan ik wel degelijk de hulp van met genen spelen heb moeten inschakelen, tot de perfecte combinatie die hij nu is: een lichtere versie van papa's huidskleur, mama's haar- en oogkleur (zonder de gele puntjes, Acropora's normale haarkleur), mama's neus en oren en papa's gezichtsvorm en ogen. Wel met andere wenkbrauwen, wat hem een totaal andere blik geeft. Zijn mond trok op niks en is plastische chirurgie (wat ik omstreeks deel 12 papa Learco ook cadeau heb gedaan).
Hij is net zoals zijn beide ouders een zeemeersim, met een appelblauwzeegroene-paarse staart.
Aneirin heeft intussen al acht kinderen - als storyprogression wat doet kunnen dat er nog meer worden - twee daarvan met vroeger denkbeeldig vriendinnetje Mare. Mare geeft enkel niet zo'n knappe kindjes, de oudste Summer is qua gezicht een kopie van papa en zoon Winter is een kopie van mama maar als gevolg daarvan niet zo knap als een Alfredo zou moeten zijn.
Gelukkig hertrouwde hij - deze keer met achternicht en djinn Dinthe - en kreeg daarmee een hele collectie knappe kindjes, waarvan ik Scarlett ook qua karakter en soort de interessantste vind. Bijna een kopie van papa, op haar lichtblauwe ogen, gezichtsvorm en neus na. Dus ook - voor de vierde generatie - de Julian-ogen. Ik geraak er gewoon niet van af en na natuurlijke schoonheid Aoife wou ik zeker nog één vrouwelijke erfgenaam met die ogen. Ook kon ik niet kiezen of ik deze erfgenaam een zeemeersim of djinn zou zijn, dus ik heb er een hybride van gemaakt. Een pyromane ook overigens, niet expres, wat ook een interessant resultaat kan opleveren.
Gelukkig hertrouwde hij - deze keer met achternicht en djinn Dinthe - en kreeg daarmee een hele collectie knappe kindjes, waarvan ik Scarlett ook qua karakter en soort de interessantste vind. Bijna een kopie van papa, op haar lichtblauwe ogen, gezichtsvorm en neus na. Dus ook - voor de vierde generatie - de Julian-ogen. Ik geraak er gewoon niet van af en na natuurlijke schoonheid Aoife wou ik zeker nog één vrouwelijke erfgenaam met die ogen. Ook kon ik niet kiezen of ik deze erfgenaam een zeemeersim of djinn zou zijn, dus ik heb er een hybride van gemaakt. Een pyromane ook overigens, niet expres, wat ook een interessant resultaat kan opleveren.