Het voorgaande lees je hier
Hoofdstuk 9: Mist van verwijten
Tot Rowin's vreugde kwam Pearl vlak na hij het podium afstapte terug aangerend, een pauze nemend aan de bank waar haar tasje stond, waar ze nog snel iets in stak. "Oh, Rowin, je bent er nog", mompelde ze snel. "Ik moet je iets vertellen", dat zij ze op een veel duidelijkere, serieuze toon. Ze had niet de tijd om het te vertellen. Rowin maakte onmiddellijk de optelsom, en op een nog serieuzere en duidelijkere toon dan Pearl even daarvoor: "Ik wil het niet."
Het leek wel alsof dit Pearl had wakker geschud uit haar wat-ga-ik-nu-zeggen-trance. Met haar grote bruine ogen extra zielig, wat ze altijd deed als ze iets gedaan wou krijgen, staarde ze hem aan. "Hoe-hoe kan je dat nu zeggen?"
"Ik wil het niet", herhaalde Rowin zelfzeker. "Ik ben tweeëntwintig, ben volop bezig met mijn carrière, wil graag nog eens naar Shang Simla en ik heb er ook gewoon geen zin in. Ik wil geen kinderen."
Even stonden ze daar maar wat te staan, Rowin Pearl's ogen ontwijkend en wat vage dingen mompelend als: "Ik hoop dat het weer niet nog erger wordt vannacht." en Pearl gaapte naar het natte zand, af en toe haar witblonde krullen uitwringend.
"Ik wil het niet", herhaalde Rowin zelfzeker. "Ik ben tweeëntwintig, ben volop bezig met mijn carrière, wil graag nog eens naar Shang Simla en ik heb er ook gewoon geen zin in. Ik wil geen kinderen."
Even stonden ze daar maar wat te staan, Rowin Pearl's ogen ontwijkend en wat vage dingen mompelend als: "Ik hoop dat het weer niet nog erger wordt vannacht." en Pearl gaapte naar het natte zand, af en toe haar witblonde krullen uitwringend.
"We hebben het er nog wel over", zei Rowin uiteindelijk. "Het is nog maar halftien, we moeten morgen allebei niet werken. Zin om naar Varg's Taveerne te gaan?"
Uit de beweging die Pearls hoofd leek te maken ontcijferde hij geknik. "Oké," zei hij, "Ik kleed me om, wacht je op me?" vervolgens hij rende naar de kleedkamer achter het podium, zich bedenkend dat dat wel een zeer stomme vraag was. Pearl was zo goed als vastgeroest aan de grond.
Rowin bestelde een paar drankjes bij Jade - volkomen Pearls protest dat '"geen alcohol!" inhield negerend - en bracht ze dan naar de voetbaltafel, waar een zongebruinde man die met behulp van haarkleuringen en een abonnement bij de fitness zijn groeiende leeftijd probeerde te verbergen zich al woedend maakte op de lucht, aangezien hij zelfs in zijn eentje niet won. Hij liet het Rowin en Pearl toe mee te doen en het was dat wat hij nodig had - aangezien hij het plots goed kon, gebaseerd op Rowin's geklaag wanneer hij en Preal voor de tweede keer verloren.
Uit de beweging die Pearls hoofd leek te maken ontcijferde hij geknik. "Oké," zei hij, "Ik kleed me om, wacht je op me?" vervolgens hij rende naar de kleedkamer achter het podium, zich bedenkend dat dat wel een zeer stomme vraag was. Pearl was zo goed als vastgeroest aan de grond.
Rowin bestelde een paar drankjes bij Jade - volkomen Pearls protest dat '"geen alcohol!" inhield negerend - en bracht ze dan naar de voetbaltafel, waar een zongebruinde man die met behulp van haarkleuringen en een abonnement bij de fitness zijn groeiende leeftijd probeerde te verbergen zich al woedend maakte op de lucht, aangezien hij zelfs in zijn eentje niet won. Hij liet het Rowin en Pearl toe mee te doen en het was dat wat hij nodig had - aangezien hij het plots goed kon, gebaseerd op Rowin's geklaag wanneer hij en Preal voor de tweede keer verloren.
Om zijn gedachten te verzetten wou hij nog om een paar drankjes gaan, maar hij hoefde zijn hoofd maar een paar centimeters te draaien om te zien welke oude bekende er achter hem stond. Hij herkende het springerige, golvende, pikzwarte haar meteen. "Dat is lang geleden", zei hij. "Hallo Rowin", zei Lani, veel minder vervelend - bespeurde hij daar nu wat onzekerheid? - dan gewoonlijk. "Kan ik even met je praten?"
"Nee, dat kan hij niet", het duurde even voordat Rowin besefte wie er had gesproken, het was Pearl. Hij en Pearl draaiden zich op hetzelfde moment om en keken naar Lani die - vreemd genoeg - bang leek. Hij dacht dat ze nu vervelende vragen ging beginnen stellen ("Je kent haar toch?") en een van haar gebruikelijke scènes beginnen maken, maar in tegendeel: zich tegen Rowin aandrukkend om te verduidelijken dat hij haar vriendje was, vervolgde ze met: "Nee, hij kan niet met je praten. Hij houdt niet zo van opdringerige fans. Kom Rowin, we zijn weg."
Hoewel hij geen zin had om Pearl's uitgestelde pleidooi had hij nog minder zin in de volgende niks zeggende conversatie met Lani, dus volgde hij. Lani begon hem meteen te achtervolgen, continu zeggend dat ze écht moesten praten. Ze had haar opdringerigheid pas kwijtgeraakt aan de deur, toen hij samen met Pearl de auto instapte.
Heel de rit bleef het muisstil. Alle gesprekken tussen hem en Pearl vertaalden zich naar een ijzige stilte. Het enige wat ze hoorden was een andere voorbij zoevende auto en het zachte geruis van het water dat tegen de zandkorreltjes op een van de talloze stranden opbotste.
Pas toen ze na een tijd die wel eindeloos leek thuiskwamen, kwam het eruit.
Pearl was woedend. Meteen begon ze allerlei verwijten naar zijn hoofd te slingeren - eerst over dat hij Lani toch bleek te kennen en goed zelfs en toen had ze het nog eens over het feit dat ze zwanger was. Op de dingen van Lani wist hij niet meteen wat te zeggen: hij vertelde dan maar dat ze een oud vriendinnetje was, waarmee hij het op slechte wijze had uitgemaakt waarop ze hem was beginnen stalken. Dat was een slechte leugen, zo bleek. "Dus, als een meisje 'The great Rowini' niet meer aanstaat zodra ze iets serieus wilt dus, laat hij ze gewoon in de kou staan! Was zij ook zwanger van een baby'tje dat een vader verdient die hem of haar eigenlijk wil? Was ze ook niet meer goed genoeg voor jou? Was jij toen ook al te laf om een beetje verantwoordelijkheid te hebben?"
Pas toen ze na een tijd die wel eindeloos leek thuiskwamen, kwam het eruit.
Pearl was woedend. Meteen begon ze allerlei verwijten naar zijn hoofd te slingeren - eerst over dat hij Lani toch bleek te kennen en goed zelfs en toen had ze het nog eens over het feit dat ze zwanger was. Op de dingen van Lani wist hij niet meteen wat te zeggen: hij vertelde dan maar dat ze een oud vriendinnetje was, waarmee hij het op slechte wijze had uitgemaakt waarop ze hem was beginnen stalken. Dat was een slechte leugen, zo bleek. "Dus, als een meisje 'The great Rowini' niet meer aanstaat zodra ze iets serieus wilt dus, laat hij ze gewoon in de kou staan! Was zij ook zwanger van een baby'tje dat een vader verdient die hem of haar eigenlijk wil? Was ze ook niet meer goed genoeg voor jou? Was jij toen ook al te laf om een beetje verantwoordelijkheid te hebben?"
Zo ging het de hele tijd door, en het kon Rowin niks schelen - het kon hem niks schelen of dat ze het vervolgens zou aftrappen. Enkel wanneer ze het over het nemen van verantwoordelijkheid had, raakte het hem. Want, ja: als er nu een ding was waar hij nooit goed in was geweest, was het twee keer nadenken over wat nu eigenlijk goed was. Het zou niet de eerste keer zijn dat hij 'dromerig' en 'impulsief' werd genoemd, gewoon snel handelend, alleen maar denkend aan sprookjes waarin toch alles goed komt ondanks het intelligentieniveau van bepaalde keuzes. Hij herinnerde zich de keer dat hij als kind zonder enige voorbereiding was weggelopen, om zijn moeder, Ailene en Megen te zoeken, onder de indruk dat het toch goed komt. Gelukkig was er toen Fionan geweest om te ontdekken wat hij van plan was, anders was hij met zijn naïeve kop niet levend uit Ulokea geraakt.
Toen ze voor de vijfde keer daarover begon en vervolgens zei dat ze Lani begreep, ontplofte de bom pas.
"Ja, oké! Maar ik wil nu eenmaal nog geen kinderen! Jij mag er mee doen wat je wilt - maar ik. wil. geen. kinderen! Niks tegen hen hoor, maar ik wil er gewoon geen, nog niet, begrijp dat nu toch eens!"
Toen ze voor de vijfde keer daarover begon en vervolgens zei dat ze Lani begreep, ontplofte de bom pas.
"Ja, oké! Maar ik wil nu eenmaal nog geen kinderen! Jij mag er mee doen wat je wilt - maar ik. wil. geen. kinderen! Niks tegen hen hoor, maar ik wil er gewoon geen, nog niet, begrijp dat nu toch eens!"
"En Lani," vervolgde hij een pak kalmer, "Voor de duizendste keer: ja, ik ken haar al langer. Ja, ik heb wat met haar gehad, nee - dat is niet goed afgelopen. Anders zou ik niet samen zijn met een heks zoals jij," dat laatste had hij zo onverstaanbaar mogelijk gemaakt, "Maar nee, ze is niet 'lief', en ze valt niet 'te begrijpen'. Sinds de dag dat zij het was die mij zomaar achterliet en vervolgens bij elk woord tegen me begon te blaffen als een pitbull, is er nog niks zinnigs uit haar gekomen. Ze is gewoon irritant en grijpt elke kans dat ze me ziet om me voor de komende minuten niet meer met rust te laten. En het ergste van al is dat ik nog steeds van haar hou, meer dan van jou, tenminste. Ik weet niet wat me bezielde toen ik besloot jou leuk te vinden. Waarschijnlijk een lichte hersenschudding nadat er een vogel tegen me vloog bij een goocheltruc."
"Hoe durf je?"
"Ik? Ik durf niks, want ik mag niet van jou. Het enige wat ik mag van jou is jouw orders volgen en voor alles wat er gebeurt in mijn leven aan een zoveelste meisje dat me leuk vindt - ondanks ik iedereen kan krijgen - verantwoording af leggen. Ik heb simpelweg geen zin om mevrouw de commandant Pearl Adkin's orders nog verder te volgen."
"Hoe durf je?"
"Ik? Ik durf niks, want ik mag niet van jou. Het enige wat ik mag van jou is jouw orders volgen en voor alles wat er gebeurt in mijn leven aan een zoveelste meisje dat me leuk vindt - ondanks ik iedereen kan krijgen - verantwoording af leggen. Ik heb simpelweg geen zin om mevrouw de commandant Pearl Adkin's orders nog verder te volgen."
Een tijdje later kroop Rowin in zijn bed. Zijn hoofd wazig door een mist van door elkaar gehaalde verwijten en argumenten die die avond gevallen waren, herinnerde hij zich amper nog wat er vervolgens gebeurd was. Maar het moest iets in de aard zijn van Pearl die roept: "Je hoort nog van me!", haar jas pakte en toen, te koppig om naar binnen te komen, een halfuur lang in de regen wachtte tot haar taxi kwam. Al die tijd zat Rowin in de zetel, nadenkend of hij nu niet toch zijn excuses moest aanbieden. Maar hij was zeker van zijn stuk. Hij wou geen kinderen, en oké, Pearl zat er nu mee opgescheept, maar anders zat hij er ook mee opgescheept. En Lani was gewoon een nog groter raadsel nu.
Toen hij na een slapeloze twee uur terug op stond, boekte hij meteen een reis naar Shang Simla. Hij moest zijn gedachten verzetten, en een rustige omgeving en een heleboel Sim Fu gingen daarbij hopelijk helpen.
Hij kwam de volgende dag aan. Het was er juist herfst, dus hij trok een van de enige dikkere truien in zijn koffer aan en ging op weg naar de academie.
Dat er in dat dorpje nog een andere vrouw rondliep waarmee hij in zijn leven al te maken had gehad, dat was hij compleet vergeten.
Hij kwam de volgende dag aan. Het was er juist herfst, dus hij trok een van de enige dikkere truien in zijn koffer aan en ging op weg naar de academie.
Dat er in dat dorpje nog een andere vrouw rondliep waarmee hij in zijn leven al te maken had gehad, dat was hij compleet vergeten.